Τα Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια, ένα για κάθε Περιφέρεια της χώρας πλην Αττικής, η οποία καλύπτεται από το Ρυθμιστικό Σχέδιο, εγκρίθηκαν τη διετία 2002 – 2003. Μία πενταετία αργότερα, την περίοδο 2008 – 2009, εγκρίθηκε για πρώτη φορά στη Ελλάδα ολοκληρωμένος χωροταξικός σχεδιασμός, που περιελάμβανε το Εθνικό (Γενικό) Χωροταξικό Σχέδιο και τα, συμβατά με αυτό, Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια για τον Τουρισμό, τη Βιομηχανία, τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.
Το Ειδικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό...
εγκρίθηκε το 2009 .
Τροποποιήθηκε το 2013 με Απόφαση η οποία κατέπεσε στο Συμβούλιο της
Επικρατείας το 2015 , για τυπικούς λόγους. Επανήλθε έτσι σε ισχύ το Πλαίσιο του
2009. Το Υπ. Περιβάλλοντος όφειλε να κινήσει αμέσως διαδικασία εκπόνησης νέου
Χωροταξικού Πλαισίου. Δεν έκανε τίποτα απολύτως. Το 2017 εκδόθηκε νέα
απόφαση του ΣτΕ με την οποία κατέπεσε και το Πλαίσιο του 2009, ως
παρωχημένο.
Δηλαδή από το 2017 δεν υπάρχει θεσμοθετημένο Ειδικό
Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό.
Για να καλύψει πρόχειρα το κενό, το Υπ. Περιβάλλοντος
ανακοίνωσε ότι οι γενικές κατευθύνσεις για κάθε τουριστική επένδυση θα δίνονται
από τα υφιστάμενα Περιφερειακά Πλαίσια Χωροταξικού Σχεδιασμού, του 2003. Αυτά
τα Πλαίσια όμως έχουν ξεπεραστεί στο σύνολό τους. Πολλά από τα σύγχρονα μοντέλα
τουριστικής ανάπτυξης δεν υπήρχαν ούτε ως σκέψη, την εποχή θεσμοθέτησης των
Περιφερειακών Πλαισίων!
Βέβαια, από το φθινόπωρο του 2015 βρίσκονται στο γραφείο του
αρμόδιου Υπουργού Περιβάλλοντος τα αναθεωρημένα Περιφερειακά Πλαίσια, αλλά
αυτός αρνείται εντελώς αδικαιολόγητα το αυτονόητο, την έγκρισή τους.
Την προηγούμενη εβδομάδα, το Υπουργείο Περιβάλλοντος, έναν
και πλέον χρόνο μετά την τελευταία Απόφαση του ΣτΕ, προχώρησε στην ανάθεση
μελέτης για το νέο Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό, το οποίο θα τεθεί σε
εφαρμογή μετά το 2020.
O Τουρισμός όμως (από κοινού με την Ναυτιλία), αποτελεί τη
ναυαρχίδα της εθνικής οικονομίας. Κάθε καθυστέρηση στον χωροταξικό σχεδιασμό
δημιουργεί περαιτέρω καθυστερήσεις στην υλοποίηση μικρών και μεγάλων
τουριστικών επενδύσεων, στην ανάπτυξη της "βαριάς" βιομηχανίας της
χώρας, δεδομένου ότι ο προγραμματισμός στον τομέα του τουρισμού γίνεται με
ορίζοντα δεκαετίας, πρέπει δε να είναι θεμελιωμένος σε στέρεα θεσμικά θεμέλια.
Δεν μπορεί η Κυβέρνηση να ισχυρίζεται ότι αγωνίζεται για
ανάπτυξη, μετά από οκτώ χρόνια εφαρμογής μνημονίων, όταν ο καθ’ ύλην αρμόδιος
Υπουργός της αδιαφορεί προκλητικά, για να μην ισχυριστώ ότι υπονομεύει, να
θέσει τους κανόνες της περιφερειακής και της ποιοτικής, πολυθεματικής
τουριστικής ανάπτυξης της χώρας.
Η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος που γιορτάζεται σήμερα,
αποτελεί αφορμή για περισυλλογή και προβληματισμό. Πως όμως θα προστατευτεί το
περιβάλλον, πως θα προωθηθεί η ισόρροπη και αειφόρος ανάπτυξη της χώρας, όταν
λείπει ο καταστατικός χάρτης στον οποίο θα βασιστεί κάθε μικρή ή μεγάλη
τουριστική επένδυση; Η Κυβέρνηση Σύριζα – ΑΝΕΛ αποδεικνύεται ανίκανη και σε
αυτό τον κρίσιμο τομέα.
