Η σημειολογία μιας
φωτογραφίας από τον προσωπικό λογαριασμό του αναπληρωτή υπουργού Υγείας στο
Facebook καθώς γιορτάζει τα γενέθλιά του στο γραφείο - λημέρι του
 |
Ο Παύλος Πολάκης σβήνει το κεράκι.
Χαρακτηριστική
λεπτομέρεια η απουσία ποτηριών.
Προφανώς θα πιούν όλοι από το μπουκάλι. |
Είναι σαμπάνιες του «λαού» δηλαδή που κανένας
Συριζαίος δεν πρόκειται να δει με κακό μάτι.
Πρόκειται στην πραγματικότητα για τρείς φωτογραφίες που αναρτήθηκαν την
Τρίτη προφανώς υπό την έγκριση του ίδιου του Παύλου Πολάκη. Όμως η μια
από τις τρείς, αυτή με τη «νεκρή φύση» σε κάτι που μοιάζει με αίθουσα συσκέψεων
έχει όλα τα φόντα για να κερδίσει μια περίοπτη θέση στο υποθετικό Μουσείο της
Νεώτερης Πολιτικής Ιστορίας της Ελλάδας. Γιατί πρόκειται για μια «σύνθεση» που
αγγίζει τα όρια της σημειολογικής «κλωτσοπατινάδας». Στην οποία σύνθεση
καταγράφεται όλο το ετερόκλητο...
σύμπαν του αναπληρωτή υπουργού – και κατ’
επέκταση όλο το ετερόκλητο σύμπαν του ΣΥΡΙΖΑ.
Κατ’ αρχήν επάνω δεσπόζει η αφίσα του Αρη Βελουχιώτη. Η γνωστή. Η
αρχετυπική. Που προφανώς παίζει τον ίδιο ρόλο με τις αφίσες του Τσε
Γκεβάρα στα αστικά εφηβικά δωμάτια της δεκαετίας του ’70. Ενας ντόπιος
Τσε δηλαδή «γιατί εμείς πρώτα από όλα είμαστε πατριώτες και γι’ αυτό
προτιμάμε τα ελληνικά προϊόντα».
Η εικόνα του Βελουχιώτη πάνω από το τραπέζι που θυμίζει λίγο εικόνα
του Χριστού στα δικαστήρια, είναι σχεδόν σίγουρο ότι έχει τοποθετηθεί ή
τουλάχιστον ότι έχει φωτογραφηθεί επι τούτου. Για να τη σπάσει στους εχθρούς.
Για να δείξει ότι «εμείς πια μπορούμε να βάζουμε στα υπουργεία αυτούς που
φοβάστε γιατί είμαστε πια καθεστώς και έτσι γουστάρουμε». Οπως ας πούμε οι
Γαύροι κάνουν επίδειξη δύναμης και καζούρα στους Βάζελους μετά από
ένα ντέρμπι ή αντιστρόφως.
 |
| Η επική φωτογραφία από το
«λημέρι» του Παύλου Πολάκη λίγο πριν τη γιορτή. Σα να λέει «περνάμε καλά και αυτό σας τη σπάει» |
Φυσικά δεν είναι τυχαίο το πορτραίτο
του Βελουχιώτη εκεί. Αφού και ο ίδιος ο Πολάκης αισθάνεταιΑρχηγό των Ατάκτων».
τον εαυτό του σαν
ένα σύγχρονο «
Έναν
επαναστάτη κατσαπλιά που κινείται εκτός νόμων και κανόνων σα να ζούμε στο
1821 και να είναι ένας Κλέφτης και Αρματωλός. Που χρησιμοποιεί ως άλλοθι την
«άναρχη» Κρητική Λεβεντιά για να πολεμήσει το «σάπιο» σύστημα.
Ακριβώς από κάτω βρίσκονται δυο αφρώδεις οίνοι. Τόσο κοντά στη
σαμπάνια ώστε να θυμίζουν εξουσία (ή επαρχιακό σκυλάδικο) και τόσο
υποκατάστατα σαμπάνιας ώστε να μην ενεργοποιούν τις αριστερές ενοχές ή
τους συσχετισμούς με τους «πλούσιους» και τους «βολεμένους» του συστήματος. Είναι σαμπάνιες του «λαού» δηλαδή που
κανένας Συριζαίος δεν πρόκειται να δει με κακό μάτι.
Αριστερά από τις σαμπάνιες ένα
laptop χωρίς καλώδιο, δηλαδή ένα laptop που δεν είναι μόνιμα εκεί η θέση του
αλλά έχει μεταφερθεί επι τούτου βρίσκεται σε μια σελίδα του youtube. Δεξιά στο
τραπέζι μια γλάστρα.
Και στο κέντρο η τούρτα.
Μια
τούρτα επιμελώς ατημέλητη – στο πνεύμα που ντύνεται και συμπεριφέρεται και
ο ίδιος ο Παύλος Πολάκης.
Με γραμμένη επάνω μια αυτοπροσδιοριστική μαντινάδα:
«Ο Πρωτοκαπετάνιος μας, απ’ τα Σφακιά της Κρήτης, το άδικο θα πολεμά και
εκατοχρονίτης». Με τη φράση-κλειδί να βρίσκεται προφανώς στο «το άδικο θα
πολεμά».
Το γνωστό καταφύγιο-δικαιολογία για όλους τους τραμπουκισμούς, για
όλες τις αυθαιρεσίες από όσους κοιτάζουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη το 2016
και βλέπουν έναν νέο Ζορμπά. Ένα καταφύγιο-δικαιολογία που μπορεί να
αιτιολογήσει τα πάντα. Από τα διπλά βιβλία στον Δήμο – άλλωστε το έχει
παραδεχθεί με υπερηφάνεια και ο ίδιος ο Παύλος Πολάκης – μέχρι την
κατάργηση του ΑΣΕΠ και την αυθαίρετη μοριοδότηση.
Και το χειρότερο είναι πως όλα αυτά
θα μπορούσαν να είναι χαριτωμένα. Και νοσταλγικά. Και «αγνά»
Αν δεν ήταν τόσο πολύ σκηνοθετημένα
για τα social media. Δηλαδή για να μπουν στο μάτι των «απέναντι»
