Γράφει ο Νίκος
Βούστρος
Κυριαρχεί στην επικαιρότητα των ημερών το γεγονός ότι
βρέθηκαν 2.500 υπάλληλοι του δημοσίου οι οποίοι είχαν προσκομίσει πλαστά πτυχία
με σκοπό να διοριστούν στο δημόσιο.
Όσο κι αν μερικοί θεωρούν το θέμα
επουσιώδες, ή μικρό ή ασήμαντο (“χαμηλής πολιτικής”), θα επιχειρήσω να δείξω
σήμερα ότι όχι απλώς είναι τεράστιας σημασίας, αλλά αναλύοντας το φαινόμενο με
αφορμή το εν λόγω γεγονός, μπορούμε να δούμε συμπυκνωμένες μερικές από τις
μεγαλύτερες παθογένειες αυτού...
του τόπου.
Από μια κυβέρνηση βέβαια η οποία έχει μετατρέψει την
πολιτική υποκρισία, την ανειλικρίνεια και την καθεστωτική νοοτροπία σε
κυρίαρχες πρακτικές του πολιτικού της βίου, δεν θα περίμενε κανείς και τίποτα
καλύτερο από το να “χαϊδέψει” με στοργή αυτούς τους απατεώνες.
Γιατί αυτό είναι οι άνθρωποι αυτοί: Κοινοί απατεώνες, οι
οποίοι μπρος στο να ζήσουν και αυτοί το “ελληνικό τους όνειρο”, δηλαδή να
διοριστούν στο δημόσιο ώστε να κάθονται και να ακριβοπληρώνονται και να
απολαμβάνουν όλα τα προκλητικά προνόμια και τις σκανδαλώδεις παροχές, σε σχέση
με τους απλούς εργαζομένους πάντα, προτίμησαν να κάνουν μια πράξη απάτης (μια
“αδικοπραξία” όπως θα έλεγαν οι νομικοί), αδιαφορώντας για οτιδήποτε άλλο.
Προφανώς καταδικαστέο απόλυτα. Τελεία.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό: Είναι λίγο βαθύτερο το ζήτημα:
Αυτοί οι άνθρωποι δεν αυτοδιορίστηκαν. Κάποιοι συγκέντρωσαν τα δικαιολογητικά,
κάποιοι τα έλεγξαν και τα αξιολόγησαν και κάποιοι αποφάνθηκαν και τους
διόρισαν.
Αυτό σημαίνει λοιπόν ότι κάποιοι δεν έκαναν σωστά τη δουλειά
τους!
Από ανεπάρκεια; Από πρόθεση; Ας το βρει όποιος είναι καθήκον
του να το κάνει. Αλλά να το κάνει κάποιος! Και να φροντίσει να μην επαναληφθεί.
Τι θα είχε συμβεί σε μια οποιαδήποτε χώρα του κόσμου, που
που λειτουργεί σε καθεστώς κράτους δικαίου και όχι μπανανίας;
Τίποτε άλλο παρά η άμεση και ατιμωτική απόλυση των δραστών
της απάτης, ο οικονομικός καταλογισμός της ζημίας που προκάλεσαν στο δημόσιο
αλλά και η ποινική δίωξη και αυτών που διορίστηκαν με πλαστά δικαιολογητικά και
αυτών που διενήργησαν τους σχετικούς ελέγχους.
Και αυτά δεν θα ήταν αντικείμενο της πολιτικής και των
υπουργών, ούτε θα ήταν στη διακριτική τους ευχέρεια το τι θα πράξουν. Θα είχαν
αυτεπάγγελτα συμβεί τα παραπάνω.
Εδώ γιατί όχι; Ρωτήστε τους πολιτικούς μας, αυτοί ξέρουν!
Και κάτι άλλο: Όσο ο δημόσιος τομέας θα είναι
προστατευμένος και ανεξέλεγκτος, όσο θα απολαμβάνει σκανδαλώδη προνόμια
και παχυλούς μισθούς, τόσο ο κάθε έλληνας δεν θα έχει κανένα κίνητρο να παράξει
και συνεπώς να βγούμε κάποτε από αυτή την άθλια κατάσταση που μας έχει φέρει
μεταξύ άλλων και το όνειρο όλων να μπουν στο δημόσιο και να τους πληρώνουν οι
άλλοι!
Σημείωση: Δεν είναι όλοι προβληματικοί εργαζόμενοι,
ΟΚ, υπάρχουν και έντιμοι άνθρωποι που κάνουν σωστά τη δουλειά τους, με
αντιξοότητες κλπ. Δεν είναι όμως αρκετοί, οι άλλοι είναι περισσότεροι!
