Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2018

Τελικά ποτέ δεν θα είναι αργά...

του Σπύρου Σουρέλη*
Αφού φάγαμε και το εννιάμηνο πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές και μπήκαμε αισίως στο οκτάμηνο (ή αλλιώς 7+1 μήνες πριν τις εκλογές όπως θεωρούν κάποιοι, όταν και θα σημάνουν γενικό προσκλητήριο), η αγωνία και η ανησυχία στους υγειώς σκεπτόμενους πολίτες είναι έκδηλη για το αν θα διαμορφωθεί ένα δυνατό σχήμα που θα μπορέσει να είναι αντιμέτωπο με αξιώσεις απέναντι στην σημερινή ανεπαρκή...
δημοτική αρχή και αν είναι αρκετός ο χρόνος για να ανατραπούν οι συσχετισμοί και να νικηθεί το κατεστημένο οκτώ χρόνων που έχει δημιουργηθεί.

Τα δεδομένα εκ πρώτης όψεως δεν είναι και πολύ ευοίωνα καθώς φαίνεται να υπερτερούν οι προσωπικές στρατηγικές, τα γινάτια και η υπέρμετρη ματαιοδοξία προσώπων, αντί να έχει ήδη ξεκινήσει ουσιαστική προγραμματική συζήτηση μεταξύ των παρατάξεων της αντιπολίτευσης, αλλά και με φορείς και συλλόγους, να γίνει προσπάθεια συνένωσης δυνάμεων και διεύρυνσης προς κάθε κατεύθυνση και να επιλεγεί ο επικεφαλής μέσα από ανοικτές και διαφανείς διαδικασίες, αφού πρώτα οι πολίτες αξιολογήσουν μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα την πρόταση  για την πόλη μας του κάθε υποψηφίου που θα θελήσει να ηγηθεί. Έτσι γίνεται στα προηγμένα και φιλελεύθερα κράτη, έτσι γίνεται σε πολλές εκλογικές διαδικασίες πλέον και στη χώρα μας, γιατί όχι και στην τοπική αυτοδιοίκηση που θα έπρεπε να ήταν πρωτοπόρα σε τέτοιες διαδικασίες.

Το μόνο αυτονόητο είναι ότι δεν γίνεται να είναι ξανά υποψήφιος δήμαρχος ένας άνθρωπος που είναι 25 χρόνια δημοτικός σύμβουλος, υπήρξε αντιδήμαρχος, πρόεδρος δημοτικού συμβουλίου, οκτώ χρόνια δήμαρχος και είχε δύο διαδοχικές αποτυχημένες εκλογικές αναμετρήσεις. Κατά την προσωπική μου άποψη δεν έπρεπε να ήταν υποψήφιος ούτε την προηγούμενη φορά, γιατί όταν χάνεις και έχεις υψηλή αίσθηση αυτοεκτίμησης πηγαίνεις στο σπίτι σου με ψηλά το κεφάλι (Δεν είναι ο μόνος βεβαίως που το έχει κάνει σε αυτή την πόλη για να μην ξεχνιόμαστε, μπορεί να περιμένει και αυτός την ολική επαναφορά του).

Κάτω από τον επικεφαλής εδώ και 16 χρόνια!!! της ίδιας παράταξης, έχουμε τους δημοτικούς συμβούλους και τα μέλη;;; της Ανεξάρτητης Δημοτικής Πρωτοπορίας, τα οποία ποιούν τη νήσσαν και νίπτουν τας χείρας τους, αντί να έχουν εκλέξει άλλον επικεφαλής εδώ και τουλάχιστον 3 χρόνια (ο οποίος δεν σημαίνει ότι κατ’ ανάγκη θα ήταν τελικά και υποψήφιος δήμαρχος) και να δούνε ποια θα είναι η επόμενη μέρα. Φυσικά ούτε λόγος για διαβούλευση με την έτερη μικρότερη παράταξη, με φορείς και συλλόγους, καμία προσπάθεια διεύρυνσης της παράταξης και επαφής με την κοινωνία και κυρίως με τον παραγωγικό ιστό, ούτε καν ένα τσίπουρο σε κάποιο καφενείο της γειτονιάς...Όσο για αντιπολίτευση όλα αυτά τα χρόνια, από light έως ανύπαρκτη. 

Από την άλλη έχουμε την έτερη παράταξη που με πολύ λιγότερους δημοτικούς συμβούλους (μόλις 2) είναι πιο δραστήρια αντιπολιτευτικά, αλλά και αυτή από ότι μαθαίνουμε και διαβάζουμε έχει συρρικνωθεί κατά πολύ και συνεχίζει να κλείνεται στο καβούκι της όσον αφορά τις διαδικασίες που επιλέγει, αντί να προσπαθήσει να έρθει σε σύγκλιση με την αξιωματική αντιπολίτευση και κυρίως να προσπαθήσει να κάνει ανοίγματα διεύρυνσης προς την κοινωνία και τους φορείς, να απαιτήσει ανοικτές διαδικασίες και νομιμοποίηση από ευρεία εκλογική βάση, ώστε το αξιοπρεπές ποσοστό της προηγούμενης φοράς να αποτελέσει εφαλτήριο νίκης σε αυτές τις εκλογές και όχι περαιτέρω συρρίκνωσης...

Με αυτά τα δεδομένα λες ότι πολύτιμος χρόνος χάθηκε, δεν βαριέσαι, το 2023 ή 2024 κοντά είναι. Από την άλλη όμως τα απλά και καθημερινά προβλήματα αυτής της πόλης, αλλά και η δυναμική που έχει και που μπορεί να δημιουργηθεί δεν μπορούν να περιμένουν άλλα τέσσερα ή πέντε χρόνια. Πρέπει όλοι οι ενδιαφερόμενοι να κάτσουν κάτω από το ίδιο τραπέζι και να συζητήσουν έστω και τώρα αν θέλουμε κάτι να αλλάξει. Για να λυθούν πρώτα τα απλά και καθημερινά προβλήματα που πνίγουν αυτή την πόλη και μετά να ασχοληθούμε με τα μεγαλεπήβολα που θα αλλάξουν ριζικά την εικόνα της. Γιατί αυτή η ΟΚΤΑΕΤΗΣ δημοτική αρχή είναι η χειρότερη και διαχειριστικά που έχει περάσει, πέραν από την γενική ανεπάρκεια της, από τότε τουλάχιστον που θυμάμαι τον εαυτό μου και δυστυχώς έχει πολλές πιθανότητες να κερδίσει ξανά τις εκλογές λόγω ελλείψεως αντιπάλου...

* ο Σπύρος  Σουρέλης  είναι μέλος
Δ.Σ. Ένωσης Ξενοδόχων Ν. Ιωαννίνων 

Υ.Γ: Μπορεί στο παραπάνω άρθρο να εκφράζονται προσωπικές μου απόψεις, ο προβληματισμός όμως και η αγωνία για τις δημοτικές εκλογές είναι προϊόν διαβούλευσης με μία αντιπροσωπευτική ομάδα ΝΕΩΝ ανθρώπων που είναι εκλεγμένοι στα συνδικαλιστικά τους όργανα, είναι κυρίως άνθρωποι της αγοράς, είναι πλήρως απογοητευμένοι από την σημερινή δημοτική αρχή, αλλά εξίσου απογοητευμένοι και από την έλλειψη εναλλακτικής πρότασης, τουλάχιστον προς το παρόν...