Για τις λίρες ξήλωσαν το γκαλντερίμι!!!
Δεν έφταναν τα προβλήματα στατικότητας που αντιμετωπίζουν πολλά πέτρινα γεφύρια στο Ζαγόρι, λόγω των καιρικών συνθηκών και της φθοράς του χρόνου, υπάρχουν και οι επίδοξοι… χρυσοθήρες οι οποίοι κατά καιρούς προκαλούν ζημιές αναζητώντας θησαυρούς στα βάθρα ή στο σώμα των γεφυριών.
Τελευταίο κρούσμα στο πανέμορφο, δίτοξο, γεφύρι του Μίσιου που...
χρηματοδοτήθηκε
το 1748 από τον άρχοντα του Μονοδενδρίου Αλέξη Μίσιο. Το γεφύρι ενώνει τα χωριά
Βίτσα και Κουκούλι, είναι χτισμένο στην είσοδο της χαράδρας του Βίκου και
αποτελεί συνέχεια της Σκάλας του Βραδέτου.
Ξήλωσαν το γκαλντερίμι!!!
Οι …χρυσοθήρες ξήλωσαν-από την πλευρά του Κουκουλίου- πέτρες
από το καλντερίμι που οδηγεί στην αρχή του σώματος του γεφυριού, σε έκταση
περίπου δυο τετραγωνικών μέτρων, προφανώς, για να βρουν κάτι πολύτιμο.
Η «επέμβαση» αυτή εκτιμάται ότι έγινε το
τελευταίο δεκαπενθήμερο και διαπιστώθηκε την περασμένη Κυριακή κατά την
επίσκεψη του δημοτικού συμβούλου Ηλία
Ράπτη, ο οποίος ενημέρωσε σχετικά το Δήμαρχο Βασίλη Σπύρου. Για το γεγονός αυτό ενημερώθηκε η Υπηρεσία Νεωτέρων
Μνημείων και Τεχνικών Έργων Ηπείρου.
Οι πέτρες έχουν επανατοποθετηθεί πρόχειρα στο σημείο από όπου ξηλώθηκαν και
είναι άγνωστο αν βρήκαν κάτι εκείνοι που έψαχναν για λίρες ή άλλα πολύτιμα αντικείμενα.
Και αυτό το περιστατικό, το οποίο καταδικάζει ο Δήμος, έρχεται να προστεθεί σε
σειρά παλιότερων με κάποιους οι οποίοι σκάβουν
στα βάθρα (με κίνδυνο να καταρρεύσουν) γεφυριών ή και στο σώμα τους,
προξενώντας σοβαρές ζημιές σε αυτά τα μνημεία και, δυστυχώς, μέχρι σήμερα δεν
έχει βρεθεί τρόπος να σταματήσουν αυτές οι παράνομες εκσκαφές στα πέτρινα
γεφύρια.
Το γεφύρι του Μίσιου
Το μεγάλο αυτό γεφύρι βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Βίτσα και
Κουκούλι, γεφυρώνει την χαράδρα του Βίκου στο νότιο άκρο της και
ουσιαστικά σηματοδοτεί την αρχή του μεγάλου φαραγγιού. Ο Ι.Λαμπρίδης [1] αναφέρει
ότι το κατασκεύασε ο άρχοντας Αλέξιος Μίσιος από το Μονοδένδρι το 1748 δίπλα
στον νερόμυλο που διατηρούσε ο ίδιος. Το γεφύρι συνέδεε την σκάλα της Βίτσας με
την σκάλα του Κουκουλίου και εξυπηρετούσε την επικοινωνία των δύο χωριών.
Διαθέτει δύο καμάρες με την μεγάλη, στην ανατολική πλευρά,
να έχει άνοιγμα 19 μέτρα και την μικρότερη βοηθητική στα δυτικά, να έχει
άνοιγμα 4,5 μέτρα. Παλιότερα διέθετε αρκάδες αλλά το 1938 μετά από εργασίες
συντήρησης αντικαταστάθηκαν με το σημερινό λίθινο στηθαίο με την τσιμεντένια
επίστρωση.
Έχει κηρυχτεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο (ΥΑ
ΥΠΠΕ/ΔΙΛΑΠ/Γ/1260/30653/2-7-1982 - ΦΕΚ 628/Β/26-8-1982).
Φτάνουμε σ' αυτό αν ακολουθήσουμε τον δρόμο προς Καπέσοβο
και 1000 μέτρα μετά την διασταύρωση των Κήπων στρίψουμε αριστερά σε
χαλικόδρομο. Στο τέρμα του δρόμου ξεκινάει η σκάλα του Κουκουλίου που, μετά από
πεζοπορία 850 μέτρων, μας οδηγεί στο γεφύρι του Μίσιου. Εναλλακτικά μπορούμε να
το προσεγγίσουμε από την Βίτσα, αν κατηφορίσουμε από την πλατεία της προς την
Σκάλα της Βίτσας, στο τέρμα της οποίας βλέπουμε το γεφύρι. Η απόσταση που θα
διανύσουμε στην δεύτερη περίπτωση είναι περίπου 2 χιλιόμετρα.
[1] «Περί των εν Ηπείρω Αγαθοεργημάτων» Ι.
Λαμπρίδης, , τεύχ. Β΄, 1880 (σελίδα 80)
Συντεταγμένες: Ν 39.869480 Ε 20.76438 /
39°52'10.1"N 20°45'51.8"E
