Η θέση της παράταξης όπως αναπτύχθηκε κατά τη συζήτηση στο περιφερειακό Συμβούλιο για τη Μεταρρύθμιση «Κλεισθένης Ι»
Μετά την νομοθέτηση της εκλογής των βουλευτών με απλή αναλογική έρχεται η θεσμοθέτηση της και στην αυτοδιοίκηση. Μια πολιτική δέσμευση που αλήθεια άργησε να έλθει.
► Με την απλή αναλογική «Ξεβολεύονται» οι επαγγελματίες αυτοδιοικητικοί. Θα σημάνει «άρση» της
► Η «ακυβερνησία» είναι κατασκεύασμα των πολέμιων της απλής αναλογικής. Η εγγύηση...
«κυβερνησιμότητας» είναι η κουλτούρα των συναινέσεων, των συνεργασιών και των
συγκλήσεων (υποχρεωτική η συνεργασία).
► Εάν είχαμε απλή
αναλογική θα αποφεύγονταν τα φαινόμενα «δεσποτισμού» των πλασματικών
πλειοψηφιών που σήμερα είναι ο κανόνας!
► Εισάγονται νέοι
θεσμοί χρήσιμοι για την αυτοδιοιήκηση και στα δυο επίπεδα με τη θεσμοθέτηση
Υπηρεσίας «Ελεγκτή Νομιμότητας» και τη θέσπιση νομικού πλαισίου για τους ΦΟΔΣΑ.
► Εισάγεται η κατηγοριοποίηση των Δήμων. Ένα
παλιό αίτημα του προοδευτικού αυτοδιοικητικού κινήματος. Το ισχύον κανονιστικό
πλαίσιο αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο όλους τους δήμους της χώρας, ανεξάρτητα
από τα πληθυσμιακά, γεωγραφικά και λοιπά χαρακτηριστικά τους, με βασικό
επιχείρημα ότι πρέπει να διασφαλίζεται η ισοτιμία τους ως πολιτικών και
διοικητικών θεσμών και ότι όλοι οι πολίτες έχουν το δικαίωμα να απολαμβάνουν
τις ίδιες υπηρεσίες. Όμως αποδείχθηκε πως η ισότιμη αντιμετώπιση άνισων οντοτήτων
επικυρώνει την ανισότητα και δεν διασφαλίζει την ισοτιμία.
► Ενισχύεται η
αποκέντρωση με την πρόνοια συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων στις Κοινότητες, όπου θα
ισχύσει και εκλογή με ενιαίο ψηφοδέλτιο (Λάθος είναι το όριο των 500 κατοίκων
για εκλογή μονοπρόσωπης εκπροσώπησης της Κοινότητας από τον πρόεδρο και χρήζει
διόρθωσης. Λογικότερο είναι το όριο να πέσει στους 300 κατοίκους)!
► Θεσμοθετείται η
Συνέλευση των κατοίκων της Κοινότητας και τα ΤΟΠΙΚΑ Δημοψηφίσματα!
► Διαπιστώνουμε
υπαναχώρηση στο ζήτημα των (δυο) θητειών στην αυτοδιοίκηση, (επειδή υπήρξε
προσφυγή και απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου). Θέμα που αντιμετώπιζε θαρραλέα
η μεταρρύθμιση της αιρετής νομαρχίας του 1994. Ο νόμος 3852/10 «Καλλικράτης»,
επί υπουργίας Ι.Ραγκούση, υπήρξε τομή για την περιφερειακή συγκρότηση της χώρας
αλλά δεν διασφάλισε το ζήτημα των θητειών και άφησε έδαφος στους Περιφερειάρχες
να αμφισβητήσουν την πρόνοια των δυο θητειών, παρά το γεγονός ότι οι
περιφέρειες είναι η συνέχεια των νομαρχιών αλλιώς πως θα έπρεπε να προηγηθεί
συνταγματική αλλαγή πριν τη δημιουργία των περιφερειών, πράγμα που δεν έγινε
γιατί δεν χρειαζόταν να γίνει!
► Δεν δικαιολογείται
επαρκώς η επιμονή στην εκλογή του προέδρου των περιφερειακών και Δημοτικών
Συμβουλίων από την παράταξη του Περιφερειάρχη ή του Δημάρχου!
► Γιατί όχι,
ξεχωριστό ψηφοδέλτιο για τον Δήμαρχο και τον Περιφερειάρχη!
► Χρειάζεται
μεγαλύτερη προσαύξηση (διπλάσια τουλάχιστον) των υποψηφίων από την προβλεπόμενη
του 10 %.
► Με παράβολο 250
ευρώ μόνο οι πλούσιοι θα μπαίνουν υποψήφιοι! Οι αυτοδιοικητικές εκλογές δεν
προσφέρονται για εισπρακτικός μηχανισμός. Είναι αντιδημοκρατική συμπεριφορά
προς τους ανεξάρτητους συνδυασμούς και ενισχύει τους κομματικούς υποψηφίους.
Έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τη λογική της απλής αναλογικής. Η κυβέρνηση να αναζητήσει
από αλλού αυτά τα έσοδα.
► Για την καταστατική
θέση των αιρετών δεν έχουμε κάτι νεότερο. Ειδικότερα, με το υπάρχον νομικό
πλαίσιο οι περιφερειακοί (και οι δημοτικοί) Σύμβουλοι αγνοούνται από τις
πλειοψηφίες που διοικούν τις περιφέρειες και τους δήμους. Δεν υπάρχει
«πρωτόκολλο» για την αντιπολίτευση στην αυτοδιοίκηση. Επίσης, δεν
αντιμετωπίζεται το πώς θα υποστηριχθεί η αποστολή και το έργο των περιφερειακών
(και των δημοτικών) Συμβούλων της αντιπολίτευσης, όταν δεν τους παρέχεται
δυνατότητα μετακίνησης στα όρια της περιφέρειας τους (ή του δήμου) για να δουν
και να ελέγξουν την εξέλιξη έργων ή να διαπιστώσουν άλλες ανάγκες (δεν
προβλέπεται μετακίνηση με υπηρεσιακό όχημα, ούτε προβλέπονται έξοδα κίνησης γι
αυτό το σκοπό). Η πρόνοια του νομοθέτη: «.. Για την αποδοτικότερη λειτουργία
των περιφερειακών (και των δημοτικών) παρατάξεων η περιφερειακή Αρχή () τους
παραχωρεί κατάλληλα εξοπλισμένο χώρο και γραμματειακή υποστήριξη» δεν απαντά
στο πρόβλημα.
► Οι 6
Αντιπεριφερειάρχες (και ο ανάλογος αριθμός Αντιδημάρχων) είναι πρόκληση.
► Ο νέος νόμος να
είναι πλήρης και όχι συμπληρωματικός του ν.3852/10. Εκτός και αν ο «Κλεισθένης
ΙΙ» (θα) είναι ο τελικός νόμος.
Ως ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ,
«Απαντάμε θετικά στην πρόκληση της νομοθετικής μεταρρύθμισης στην αυτοδιοίκηση.
Από θέση αρχής, ψηφίζουμε υπέρ της πρότασης νόμου που εισάγει την απλή
αναλογική στην εκλογή των αυτοδιοικητικών Αρχών. Το νέο σύστημα εκλογής θα
συμβάλει στην εμβάθυνση της δημοκρατίας και θα ενισχύσει την κουλτούρα των
συναινέσεων, των συνεργασιών και των συγκλήσεων. Να αντιμετωπιστούν τα
προβλήματα που θα αναδειχθούν από την διαβούλευση του σχεδίου νόμου «Κλεισθένης
Ι» και να απαιτήσουμε ο «Κλεισθένης ΙΙ» να είναι περισσότερο τολμηρός».
Υ.Γ. Ένας παλιός αυτοδιοικητικός έλεγε: «… δεν είναι εύκολο να συμφωνήσουμε και τα
δύσκολα δεν αρέσουν σε κανέναν (πόσο μάλλον σε αυτούς που έχουν εθισθεί στην
εξουσία, θα συμπληρώσουμε). Χίλιες φορές όμως να μελετήσουμε, να συγκρουστούμε
και να βρούμε το καινούργιο παρά να συνεχίσουμε με κάτι που ήδη έχει τελειώσει».
