Συγκεκριμένες προτάσεις για την επίλυση χρονιζόντων σοβαρών
προβλημάτων που προκαλεί η ισχύουσα δασική νομοθεσία και πρακτική της Πολιτείας,
υπέβαλε, μιλώντας στη Βουλή ο βουλευτής
Ιωαννίνων της ΝΔ Κώστας Τασούλας επ’
ευκαιρία της συζήτησης του Νομοσχεδίου «Τροποποιήσεις διατάξεων της δασικής
νομοθεσίας και άλλες διατάξεις».
Ο κ. Τασούλας, αναφερόμενος και στις σχετικές εύστοχες
παρατηρήσεις που υπεβλήθησαν από...
τον Περιφερειάρχη Ηπείρου, ζήτησε να μην
χρειάζεται η προσκόμιση τίτλων ιδιοκτησίας προ του 1946 προκειμένου να
αποδειχθεί η κυριότητα σε δασωθέντες αγρούς, αλλά να μπορεί να ισχύουν
μεταγενέστεροι τίτλοι. Με τον τρόπο αυτό θα λυθεί το σοβαρότατο πρόβλημα που
κυρίως συναντάται στις «Νέες Χώρες», όπου, είτε δεν υπάρχουν παλαιότεροι τίτλοι,
είτε λόγω καταστροφής πολλών Υποθηκοφυλακείων στην κατοχή οι τίτλοι έχουν
εξαφανισθεί.
Ζήτησε επίσης, εκτάσεις που έχουν σήμερα μορφή δάσους και
ήσαν παλιότερα αγροτικές (βάσει αεροφωτογραφιών του 1945 ή του 1960) να μπορούν
να χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά και μόνο για γεωργική και δενδροκομική
εκμετάλλευση.
Ο κ. Κ. Τασούλας έθεσε, τέλος, και τα θέματα κληροτεμαχίων
που παραχωρήθηκαν για αποκατάσταση ακτημόνων γεωργών, αλλά και εκτάσεων που
καλύπτονται από θαμνώδη βλάστηση, προτείνοντας να μπορούν να χρησιμοποιούνται
για γεωργική και κτηνοτροφική εκμετάλλευση αντίστοιχα.
Ο κ. Κ. Τασούλας μιλώντας θετικά για την ρύθμιση για το
Γιαννιώτικο Σαλόνι που υπερψηφίστηκε από την Ν.Δ. εξήρε την προσωπικότητα και
την προσφορά του αειμνήστου Δημάρχου και Βουλευτού Ιωαννίνων Βασιλείου Πυρσινέλλα,
δωρητού μεταξύ άλλων της ανωτέρω εκτάσεως προς το Δήμο, καταθέτοντας μάλιστα
στα πρακτικά της Βουλής ένα βιογραφικό σημείωμα του Πυρσινέλλα από το αξιόλογο
βιβλίο του Χρήστου Τσέτση «Ηπειρώτες
Πολιτικοί».
Αναλυτικότερα η
ομιλία του κ. Τασούλα έχει ως εξής:
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ:
Το θέμα των δασικών εκτάσεων είναι ένα από τα πιο πολύπλοκα, πιο σύνθετα και
πιο δύσκολα θέματα να επιλυθούν στο νεοελληνικό κράτος. Αρκεί να θυμηθεί κανείς
ότι το προγενέστερο ζήτημα των δασικών χαρτών, που ήταν το θέμα των αναδασμών
και της απόκτησης αγροτικής και γεωργικής γης των ακτημόνων, βασάνισε το
ελληνικό κράτος για πάρα πολλές δεκαετίες μετά την απελευθέρωση της χώρας.
Έπρεπε να φουντώσει και να κάνει τεράστια διπλωματική ζημιά στη χώρα το
φαινόμενο των απαγωγών και των ληστειών, με αποκορύφωμα τη σφαγή στο Δήλεσι το
1870, που είχε τεράστιο κόστος για τη χώρα, για να αναγκαστεί η Ελλάδα να
ασχοληθεί με το θέμα των εκτάσεων και να αποδώσει εκτάσεις προς αγροτική
εκμετάλλευση, για να αντιστραφεί η ροπή που είχαν οι προπαππούδες μας στη
ληστεία και στις απαγωγές, ελλείψει άλλων τρόπων εξασφαλίσεως των προς το ζην.
Μπορεί αυτά σήμερα να ηχούν πρωτοφανή ή δεν ξέρω εγώ τι,
αλλά έτσι είναι πράγματι και απέμεινε η επίλυση του δασικού ζητήματος, το οποίο
δεν επιλύεται με τα έντεκα άρθρα αυτού του νομοσχεδίου. Έχει κάποιες μικρές
βελτιώσεις, τις οποίες εμείς θα ψηφίσουμε, αλλά είναι μια πολύ δειλή προσπάθεια
να επιλύσει ένα τεράστιο θέμα. Μάλιστα, αυτή η προσπάθεια γίνεται υπό το κράτος
της κατακραυγής, των διαμαρτυριών και των μπερδεμάτων τα οποία είχε προκαλέσει
η ανάρτηση των δασικών χαρτών, οι προθεσμίες, τα παράβολα, η δυσκολία πολλών
συμπολιτών μας να αποδείξουν την ιδιοκτησία τους, ιδίως στις λεγόμενες «νέες
χώρες», αυτές δηλαδή που απελευθερώθηκαν από τον οθωμανικό ζυγό με τους
Βαλκανικούς Πολέμους.
Όλα αυτά, βέβαια, υπό το κράτος και της σύγχρονης ανάγκης η
χώρα να έχει μια στροφή προς την παραγωγικότητα, προς την αγροτική παραγωγή,
προς τη γεωργική παραγωγή, προς την κτηνοτροφική παραγωγή και αυτό δεν νοείται,
αν δεν λυθεί το θέμα του χαρακτηρισμού των εκτάσεων.
Θα αναφέρω ορισμένες παρατηρήσεις, κύριε Υπουργέ, τις οποίες
και επέδωσα σε εσάς, οι οποίες προέρχονται από την Περιφέρεια Ηπείρου, η οποία,
ως διοικητικός μηχανισμός, έχει μεγάλη εμπειρία στη διαχείριση τέτοιων θεμάτων
και θα ήθελα, παρακαλώ, να έχω την προσοχή σας.
Στο άρθρο 67 του ν. 998/1979, το οποίο επιβιώνει και με το
σημερινό νομοσχέδιο, έχετε μια πρόβλεψη και μια πρόνοια και αφορά την περίπτωση
α΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 67, όπου επιχειρείτε να λύσετε το θέμα αυτού που
απεκλήθη ως παράδοξη έννοια των δασωμένων αγρών και κάποιος συνάδελφος
διερωτήθη αν αυτό υπάρχει σε άλλες χώρες.
Σ’ αυτή τη διάταξη λέτε ότι οι εκτάσεις που στις
αεροφωτογραφίες του 1945 ή του 1960 επικουρικά, εφ’ όσον του 1945 δεν είναι
ευκρινείς, εμφανίζονται με αγροτική μορφή, ανεξάρτητα αν εν συνεχεία δασώθηκαν
–να, τι σημαίνει «δασωθέντες αγροί»- μπορούν να μην είναι κρατικές, δημόσιες,
με αποτέλεσμα να μπορεί κάποιος να θεμελιώσει δικαίωμα ιδιοκτησίας, αν
προσκομίσει ο ιδιώτης, όπως λέμε σ’ αυτό το νομοσχέδιό μας, τίτλους οι οποίοι
ανάγονται πριν από τον Φεβρουάριο του 1946.
Υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα στις «Νέες Χώρες» σχετικά με
τους τίτλους πριν από το 1946. Στη δική μου πατρίδα, στη δική μου εκλογική
περιφέρεια, τα Ιωάννινα, υπάρχει και το πρόσθετο πρόβλημα της καταστροφής
πολλών υποθηκοφυλακείων από πυρκαγιές την περίοδο της εχθρικής κατοχής και των
μετέπειτα γεγονότων.
Εδώ πέρα υπάρχει μία πρόταση, κύριε Υπουργέ, να θεσμοθετηθεί
σ’ αυτή τη διάταξη η πρόβλεψη ότι σε περίπτωση που δεν μπορεί κανείς να
θεμελιώσει ιδιοκτησία με τίτλους προ του Φεβρουαρίου του 1946, να γίνεται
αποδεκτή η προσκόμιση τίτλων και μετά την άνω ημερομηνία, όπως παλαιές αποδοχές
κληρονομίας που έχουν συνταχθεί σε ανύποπτο χρόνο, γονικές παροχές, κλπ.
Υπάρχει η περίπτωση β΄ της ιδίας παραγράφου, η οποία δεν
θίγεται από το παρόν νομοσχέδιο. Όμως, πρέπει να προστεθεί στην ίδια διάταξη
και η περίπτωση της μορφής του δάσους, ώστε η προτεινόμενη και η υπό
τροποποίηση διάταξη να διαμορφωθεί ως ακολούθως: «Όσες από τις εκτάσεις της
περίπτωσης α΄ έχουν σήμερα μορφή δάσους ή δασικής έκτασης και στερούνται των
παραπάνω τίτλων, μπορούν να χρησιμοποιηθούν, αποκλειστικά και μόνο για γεωργική
και δενδροκομική εκμετάλλευση κατόπιν αδείας του Γενικού Γραμματέα της οικείας
Αποκεντρωμένης Διοίκησης κ.λπ.». Αυτό είναι βασικό, διότι εννοείται ότι οι
τίτλοι οι οποίοι θα προσκομίζονται γι’ αυτόν τον λόγο, εφ’ όσον είναι
μεταγενέστεροι του Φεβρουαρίου του 1946, δεν μπορεί να είναι νεώτεροι των
τελευταίων δέκα ετών.
Υπάρχει μία άλλη πρόταση, η οποία μιλά για τα κληροτεμάχια
διανομών, δηλαδή εκτάσεις που παραχωρήθηκαν για την αποκατάσταση ακτημόνων
γεωργών, οι οποίες σήμερα έχουν δασικό χαρακτήρα, θεωρούνται ιδιωτικά δάση και
τα διαχειριζόμαστε με βάση τη δασική νομοθεσία. Οι εν λόγω εκτάσεις, πριν από
την ισχύ του νόμου 4061/2012, δεν υπάγονταν στις διατάξεις της δασικής
νομοθεσίας. Είναι αναγκαίο, ως εκ τούτου, για την επίλυση των σημαντικών
προβλημάτων που έχουν ανακύψει και θα ανακύψουν με την εφαρμογή των δασικών
χαρτών, να προστεθεί στο ίδιο άρθρο –μιλάμε πάντα για το άρθρο 67- η περίπτωση
με την πρόβλεψη: «Δεν υπάγονται στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας οι
γεωργικές εκτάσεις που παραχωρήθηκαν για την αποκατάσταση ακτημόνων γεωργών και
σήμερα, λόγω προφανώς μίας πρόσκαιρης εγκατάλειψης, έχουν αποκτήσει τον
χαρακτήρα δάσους ή δασικής έκτασης».
Τέλος, υπάρχει ένα ζήτημα το οποίο θα ανακύψει σύντομα.
Είναι γνωστό, κύριε Υπουργέ, ότι εξαιρούνται από τη δασική
νομοθεσία οι εκτάσεις που είναι ενταγμένες στο ΟΣΔΕ με το άρθρο 5 του
νομοσχεδίου. Προτείνεται να προστεθεί πρόβλεψη ότι στις ίδιες εκτάσεις
συμπεριλαμβάνονται και οι εκτάσεις που θα ενταχθούν στο ΟΣΔΕ μετά την αποδοχή
της πρότασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προς το Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας –αυτό
είναι πρόσφατο- για τον νέο ορισμό της έννοιας του βοσκοτόπου που θα
περιλαμβάνει πλέον όχι μόνο την ποώδη, αλλά και τη θαμνώδη βλάστηση.
Αντίστοιχα, στην ίδια παράγραφο πρέπει να προστεθεί εδάφιο
που θα επιτρέπει και την αντίστροφη διαδικασία, δηλαδή εκτάσεις με λυμένο το
ιδιοκτησιακό και με χορτολιβαδική μορφή το 1945, να μπορούν μετά τη διαχείριση
της βλάστησης να δηλώνονται ως επιλέξιμες.
Αυτές είναι παρατηρήσεις, τις οποίες καταθέτω και για τα
Πρακτικά της Βουλής, οι οποίες προέρχονται από εμπειρία και, αν γίνουν δεκτές,
θα εμπλουτίσουν το νομοσχέδιο με ακόμα περισσότερες από τις ελάχιστες σωστές
διατάξεις.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Τασούλας
καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο
αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της
Βουλής)
Θέλει θάρρος. Είναι ένα δύσκολο θέμα. Δεν είναι από τα
θέματα τα οποία έχουν επιλυθεί στο παρελθόν κατά τρόπο ριζικό ούτε επιλύονται
τώρα με τα έντεκα άρθρα αυτού του νομοσχεδίου.
Θα σταθώ για ένα λεπτό ακόμα στο άρθρο 8 αυτού του
νομοσχεδίου, το οποίο λύνει σωστά –και το ψηφίζουμε ως Νέα Δημοκρατία- ένα θέμα
του Δήμου Ιωαννιτών, που αφορά μία μεγάλη έκταση διακοσίων εβδομήντα στρεμμάτων,
η οποία είχε αφεθεί από τον τέως Δήμαρχο αείμνηστο Πυρσινέλλα και τέως Βουλευτή
προς όφελος του Δήμου Ιωαννιτών το 1959, όταν απεβίωσε.
Αυτή η έκταση είχε περιπλακεί, γιατί με έγγραφό της το 2015
η Διεύθυνση Προστασίας Δασών και Περιβάλλοντος του Υπουργείου Παραγωγικής
Ανασυγκρότησης και Περιβάλλοντος επεκαλέσθη το τεκμήριο κυριότητας του
Δημοσίου, το γνωστό πρόβλημα.
Δεν είναι έτσι. Πρόκειται για μια έκταση η οποία είναι για
την αναζωογόνηση, για τον αθλητισμό, για την επαφή με το περιβάλλον της πόλεως
και των δημοτών των Ιωαννίνων. Αυτή η έκταση έχει μειωθεί. Ένα μέρος της έχει
γίνει στρατόπεδο. Ένα άλλο μέρος της έχει γίνει εθνική οδός Ιωαννίνων – Άρτης.
Ορθότατα με το άρθρο 8 αυτού του νομοσχεδίου δίδεται πλέον
-και λύνεται ένα νομικό θέμα- αυτή η έκταση, κατά κυριότητα, νομή και κατοχή,
σωστά στον δικαιούχο Δήμο Ιωαννιτών.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Αναστασία Χριστοδουλοπούλου): Ολοκληρώστε,
κύριε Τασούλα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Επειδή αυτή η έκταση -όπως
και μια άλλη τεράστια περιουσία σε ακίνητα και σε κινητά- αφέθηκε στον Δήμο
Ιωαννιτών από έναν πολιτικό και έναν δήμαρχο της πόλεως των Ιωαννίνων, τον
Βασίλειο Πυρσινέλλα, θα μου επιτρέψετε,
για την ιστορία, να καταθέσω στα Πρακτικά ένα σύντομο βιογραφικό αυτού του
ευπατρίδη, προτομή του οποίου υπάρχει στο πάρκο Ωρολογίου των Ιωαννίνων,
γιατί, όπως λέμε και σήμερα, δεν είναι όλοι ίδιοι. Ποτέ δεν ήταν όλοι ίδιοι.
Υπήρξαν και πολιτικοί και δήμαρχοι και Βουλευτές οι οποίοι άφησαν όλη την
περιουσία τους υπέρ των πόλεων, υπέρ των περιοχών τις οποίες υπηρέτησαν. Ένας
από αυτούς ήταν ο Βασίλειος Πυρσινέλλας, δήμαρχος και Βουλευτής Ιωαννίνων.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Τασούλας καταθέτει για τα Πρακτικά το
προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας
της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Με το άρθρο 8 του παρόντος νομοσχεδίου ορθά, κύριε Υπουργέ,
λύνετε ένα θέμα που είχε περιπλακεί με το έγγραφο αυτό του 2015 του Υπουργείου
Περιβάλλοντος υπέρ του Δήμου Ιωαννιτών. Αξίζει να τονιστεί αυτή η συμπεριφορά του
παρελθόντος και, ελπίζουμε, του παρόντος και του μέλλοντος.
Ευχαριστώ για την προσοχή σας.
