του Νάσου
Παπαχριστόδουλου
Χαίρομαι ιδιαίτερα
που όλο και πιο μεγάλη μερίδα της παλιάς ανανεωτικής (σκεπτόμενης) αριστεράς,
καταλαβαίνει πως ο Φιλελευθερισμός είναι αυτός που εκπροσωπεί τη βάση των ιδεών
τους... ο Φιλελευθερισμός αποτελεί το υπόστρωμα της προσωπικής τους φιλοσοφίας,
της στάσης ζωής τους.
Χαίρομαι που αρχίζουν να αποδέχονται
δημόσια, πως η ελευθερία είναι η βάση της ανθρώπινης ύπαρξης και η ισότητα δεν
αφορά την ισοπέδωση αλλά την ισονομία, την ισοπολιτεία, την ίση μεταχείριση
όλων από τους επίσημους θεσμούς δηλαδή.
Χαίρομαι, που όλο και περισσότεροι...
καταλαβαίνουν επίσης, πως η Ελεύθερη Αγορά, η βάση του Φιλελευθερισμού, δε
σημαίνει συμφέροντα και κρατικο-πολιτικό-οικονομικά κολλητιλίκια, αλλά αυτά
δημιουργούνται αντίθετα, από τη ΜΗ-ελεύθερη αγορά, από τις άνωθεν παρεμβάσεις
της εξουσίας, που δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα προφασιζόμενη τη ρύθμιση των
ατελειών της «αγοράς», δηλαδή των δικών μας αποφάσεων ως καταναλωτές - πολίτες.
Να όμως, που ακριβώς με τον ίδιο
τρόπο, δικαιολογεί η εξουσία και τις παρεμβάσεις για τη ρύθμιση των ατελειών
των αποφάσεων των πολιτών και στους μη-οικονομικούς τομείς, στην ευρύτερη
κοινωνική και προσωπική μας ζωή!
Με την πρόφαση της προστασίας μας
από τις κακές αποφάσεις μας (ή τις κακές συναναστροφές ενίοτε), αναπτύσσει ένα
πολύπλοκο πλέγμα αποφάσεων, νόμων και διατάξεων, πολλές φορές
αλληλοσυγκρουόμενων, που στο τέλος το μόνο που καταφέρνουν είναι να
ποινικοποιήσουν την κάθε μας ενέργεια, να θέσουν στο περιθώριο την κάθε
διαφορετική άποψη, να δημιουργήσουν στρατιές (ημι)παρανομούντων και κυνηγών.
Ακριβώς αυτό, στα χέρια ακραίων,
δημαγωγών και πολύχρωμων νοσταλγών της κάθε είδους εφαρμοσμένης «τάξεως και
ηθικής», μπορεί να αποτελέσει το «νόμιμο» τρόπο κατάλυσης της ελευθερίας των
πολιτών και της αναστολής λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Αυτά τα γράφω, για να υπενθυμίσω σε
όλους, πως τίποτε δεν είναι δεδομένο και τίποτε δεν είναι αυτονόητο. Ιδιαίτερα
μετά τα αποκαλυπτικά αγωνιστικά συλλυπητήρια μεγάλης μερίδας του πολιτικού
κόσμου της χώρας, αλλά και των διαρκώς αυξανόμενων έντονων φωνών εχθροπάθειας
στο διαφορετικό, ένθεν κακείθεν.
Η περιφρούρηση της Ελευθερίας και
της Δημοκρατίας, αποτελεί διαρκή αποστολή κάθε υποστηρικτή της Ελευθερίας και
χρειάζεται ευρύτερες συναινέσεις με «νερό στο κρασί» όλων, μπροστά σε κρίσιμες
στιγμές.