Προβληματισμός και όχι παραλληλισμός: Γιατί άραγε ο Γερασιμίδης ήταν τόσο συχνά “μέσα στην εικόνα”;

του Γιώργου Νικόλαου Παππά

►Όλοι μας βλέπουμε συχνά, πυκνά το συμπαθέστατο Γιώργο Μιχέλη, τσουπ, να “πιάνει θέση” πίσω από το δήμαρχο, αντιδήμαρχο, πρόεδρο κλπ επίσημο που κάνει δήλωση στα τοπικά τηλεοπτικά μας κανάλια, για να είναι “μέσα στην εικόνα, μέσα στο πλάνο”. Ο Γιώργος Μιχέλης δεν είναι κουμπάρος, δεν έχει καμία επίσημη ιδιότητα, είναι ελεύθερο παιδί. Φανταζόμαστε ένα "άγχος" του  θα είναι να εντοπίσει τους επίσημους και να "πιάσει" την κατάλληλη θέση ώστε τσουπ, να τον τραβήξει η κάμερα.
Ίσως έτσι νομίζει πως φαίνεται πιο σπουδαίος, ίσως κάτι άλλο…

►Αντίστοιχα -αλλά αποκλειστικά και μόνο πολιτικά- είδα κατά την προχθεσινή επίσκεψη στα Γιάννενα του προέδρου της ΝΔ Κυριάκου Μητσοτάκη, το Νίκο Γερασιμίδη...
(ένα συμπαθέστατό μου πρόσωπο, τον τ. πολιτευτή και κουμπάρο της Ντόρας) να είναι τσουπ, συχνά, πυκνά πίσω (ή κάπου εκεί κοντά) από τον Κυριάκο και κατά κανόνα “μέσα στην εικόνα”.

►Ο ΓΡΙΦΟΣ: Έτσι λοιπόν, αφού (από όσο ξέρω, αν κάνω λάθος: πάσο) ο Νίκος Γερασιμίδης είναι ένα απλό μέλος της ΝΔ και δεν έχει κάποιο αξίωμα σε κομματικό όργανο (καθόσον επισήμως η κουμπαριά με τη Ντόρα δεν είναι αξίωμα, πώς να το κάνουμε;) αναρωτήθηκα προχθές:

Γιατί άραγε –με την πολιτική έννοια- ο Νίκος είναι τσουπ, σχεδόν πάντα (όπως αντίστοιχα ο Γιώργος Μιχέλης) “μέσα στην εικόνα”;

Γιατί άραγε αφού δεν έχει κάποιο κομματικό αξίωμα, γιατί γυροφέρνει συνέχεια και τριγυρνάει εκεί γύρω;

►ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ: (Βλέποντας τακτικά το Γιώργο Μιχέλη, τσουπ, να είναι σχεδόν πάντα “μέσα στην εικόνα” σκέφτομαι καλοπροαίρετα: «αυτό το παιδί μου μοιάζει με “μαϊντανό” εκεί στα κανάλια, ίσως έχει κάποιο ναρκισσισμό». Βέβαια ψυχολόγος δεν είμαι, μπορεί να πέφτω εντελώς έξω. Πάντως ο Γιώργος μου είναι συμπαθέστατος!)

►Προσπαθώντας να λύσω το “γρίφο” προβληματιζόμουν. Παρακολουθώντας τα της περιοδείας του Κυριάκου Μητσοτάκη και βλέποντας το Νίκο Γερασιμίδη, τσουπ, συχνότατα, να είναι “μέσα στην εικόνα, μέσα στο πλάνο”, εκεί κοντά στον Κυριάκο συλλογίστηκα: Μα πως στο καλό είναι πάντα εκεί; Εξήγηση δεν μπόρεσα να δώσω, απέκλεισα όμως κάθε συσχέτιση και κάθε παραλληλισμό με την περίπτωση του Γιώργου Μιχέλη.

►Και πιστεύω ακράδαντα πως έτσι είναι. Το Γιώργο Μιχέλη τον κρίνω με άλλο μάτι, με άλλη συμπάθεια.

►Το Νίκο Γερασιμίδη τον κρίνω μόνο πολιτικά. Κοινωνικά, οικογενειακά κλπ δε μου πέφτει λόγος, ούτε και έχω κάτι κακό, μόνο καλά και μπράβο του.

►Πολιτικά και μόνο πολιτικά κρίνω. Είναι και πολιτική η κουμπαριά του με τη Ντόρα, μια ικανότατη πολιτικό.

Ο Νίκος Γερασιμίδης ως καθηγητής έχει διδάξει άπειρες, ατελείωτες ώρες τους μαθητές του στις σχολικές αίθουσες, αλλά παράλληλα είχε το χρόνο και τη διάθεση να ασχοληθεί και με την πολιτική. Πολιτευτής, δημοτικός σύμβουλος κλπ. Ίσως να βάζει με το νου του, δηλαδή να θέλει να είναι ξανά υποψήφιος, ποιος ξέρει; Απεριόριστο, αναφαίρετο δικαίωμά του! Και συχνά οι πολιτευτές ή οι πιθανοί πολιτευτές “ψάχνουν” την ευκαιρία για μια φωτογραφία, για ένα πλάνο τσουπ, κοντά, δίπλα στον πρόεδρο. Ώστε οι εκλογείς να τους περάσουν για πιο "σπουδαίους", ότι είναι κοντά. Φυσιολογικό...

►Αυτό μάλλον θα είναι, αν και ανάγκη από αυτοπροβολή νομίζω δεν έχει, όλοι ξέρουν ποιος είναι…